کلیه مطالب این پست جمع آوری شده از رفرنس های معتبر موجود بوده و هیچ یک مطعلق به شخص نویسنده پست نمیباشد.

کابل­ کشی ساختاریافته در دیتاسنتر با توجه به استانداردهایی از جمله ISO/IEC 24764 ، TIA942، BICSI و غیره در این زمینه ارائه گردیده است.

برای دانلود فایل متنی  مطالب گفته شده در زیر کلیک نمایید.

—>Cabling_Datacenter

معیار های کلاس بندی های موجود در استاندارد ها 

کلاس بندی ها به این منظور ایجاد شده اند که بتوان هر محیط را به استاندارد ترین شکل ممکن و کاملا منطق بر نیاز همان محیط به صورت استاندارد کابل کشی کرد.

1. کلاس (1)

این کلاس شامل مکان هایی میشود که یک اتاق واحد را تحت عنوان (ER) در نظر گرفته میشود.ER ها تنها فضای ارتباطی TS هستند که باید یک محدوده ی قابل مدیریت باشند. این در حالی است که هیچ اتاق ارتباطی (TSR) و هیچ زیرسیستم  قابل کابل کشی مثل کلاس 2 یا 3 و یا خارج از سیستم کابل کشی داخلی وجود ندارد.

2. کلاس (2)

چنین مکان هایی نیاز سازمان را در جهت وجود یک ساختمان واحد به عنوان تامین کننده مرتفع میسازند.در این نوع کلاس چندین اتاق ارتباطات مخابراتی (TR ) وجود داشته که در یک ساختمان واحد وجود دارند. کلیه عناصر کلاس یک همراه با شناسه های مربوط به کابل کشی زیرستم های 2 و 3 کابل کشی، سیستم های اتصال و اتصال چند عنصر و سیستم اتفای حریق در این کلاس منظور گردیده است.

3. کلاس (3)

در این کلاس شناسه گذاری به گونه ای در نظر گرفته میشود که ساختمان های مختلفی را در بر میگرد.

4. کلاس (4)

نیاز های یک سازمان در جهت وجود چندین سایت، ساختمان و فضاهای باز در نظر گرفته شده میباشد. که تمامی آن ها به صورت استاندارد باید شناسه گذاری شوند. در ساختار کلاس شماره یک طبقه و شماره اتاق نیازی مکانیزم شناسایی خاصی نخواهند داشت. زیرا تنها یک اتاق برای مدیریت وجود دارد.  بدیهیست که با افزایش پیچیدگی سیستم ، نیاز به شناسه گذاری نیز بیان میشود؛ همچنان که در سیستم های کلاس سه و چهار الزاماتی مانند شناسه ساختمان و اتصالات شبکه به صورت گسترده قابل مشاهده است.

شناسه موجود در کابین و رک 

از استاندارد استفاده از مختصات GRID ، برای متمایز کردن قفسه ­ها یا کابینت و شناسایی آن در اتاق­ها استفاده می­شود. برای تشخیص فضا باید از طرح شناسایی شبکه استفاده شده و از کاراکترهای آلفا و عددی استفاده شود. همچنین مختصات x و y را در شکل فضایی دیتاسنتر علامت گذاری میکنند. مثالی از آن در تصویر قابل مشاهده است.  

استاندارد رنگ کابل ها

شناسایی کابل برای زیرساخت مرکزداده بسیار مهم است. به همین جهت باید کابل­ها را به روشی ساده ­تر و دقیق­تر نصب نموده و مسیریابی کرد. همچنین باعث کاهش زمان لازم برای شناسایی و ردیابی کابل در عیب یابی یا MAC (انتقال، اضافه کردن، تغییر) می شود. در فرآیند رنگ بندی کابل­های زیرساخت همواره باید با توجه به دو نکته اجرا گردد:

1. کاربرد کابل­های متصل به نوع تجهیزات
2. رنگ گذاری باید به نحوی اجرا گردد برنامه­های مهم و سیستم­های خاص

بسته ­های رنگی کابل مسی Copper منتهی به رک های سرور را نشان می­دهد . دربسیاری از اتصالات کابینت­ها برای مثال شامل 40 ردیف سرور  می­باشد و اتصالات سرور به سوییچ برای نوع اتصالات Primary و Secondary پیکربندی شوند. در مثالی که در تصویر مشاهده می­شود. اتصالات اصلی با رنگ آبی مشخص شده است و اتصالات فرعی با رنگ سفید.  برای پیروی از شیوه های خوب برچسب­ گذاری، برچسب­ها باید در مجاورت اتصال کابل به تجهیز قرارگیرند دسته­ های کابل سفید رنگ به سمت چپ و دسته کابل ­های آبی رنگ به سمت راست هدایت شدند.

اتوماسیون صنعتی

یکی از جنبه­های اساسی شبکه­های صنعتی نیاز به جداسازی شبکه تولید از شبکه سازمانی درون یک مجموعه میباشد. این جداسازی بدین منظور باید ارائه گردد که کارمندان یک شرکت در بخش فعالیت های سازمانی ممکن است به صورت تصادفی یا عمدی دچار اختلال در بخش تولیدات کارخانه ای شوند. برای جلوگیری از این آسیب­ها در صنعت عموما از فایروال­ها برای ایجاد DMZ  استفاده می­شود. شبکه سازمانی و شبکه تولید از اطلاعات مشترکی بهره می­برند. برای مثال سرورهای خاصی وجود دارد. در چنین شرایطی اتخاذ یک طرح گسترده کدگذاری رنگ می­تواند بسیار حائز اهمیت باشد. تا امکان شناسایی سریع و آسان کابل ها در مواقع بحرانی امکان پذیر باشد. درچنین شرایطی طبق استاندارد های ارائه شده برای کابل های مسی برای مثال کابل UTP مانند الگوریتم طراحی رنگ ذیل عمل می­کنند. رنگ قرمز: سیستم­هایی که مستقیما با ایمنی پرسنل در ارتباط هستند مثل سیم­های Safty و اطفای حریق رنگ نارنجی: Storage 1 رنگ زرد: Storage 2 رنگ آبی: Application رنگ طوسی: Management رنگ سبز: DMZ  

رنگ بندی کابل­های فیبر نوری

برای اجرای فیبرنوری استاندارد TIA-568-C.3 مورد استفاده قرار می­گیرد. رنگ بندی تار­های فیبر در ایران با بقیه جهان فرق دارد. ترتیب رنگ تار فیبرنوری در ایران بدین صورت می باشد:

1. سفید (White)
2. قرمز (Red)
3. سبز (Green)
4. آبی (Blue)
5. زرد (Yellow)
6. مشکی (Black)
7. قهوه ای (Brown)
8. بنفش (Violet)
9. نارنجی (Orange)
10. صورتی (Pink)
11. طوسی (Slate)
12. بی رنگ (Transparent)

شناسایی کابل­ها از طریق کد گذاری رنگ

استفاده از رمزگذاری رنگ یک راه حل ایدآل برای ساده کردن تجهیزات در داخل قفسه است. زیرا می­تواند شناسایی بصری سریع را فراهم کند. کاربران می­توانند کابل­ها را با توجه به کدگذاری خاص رنگ، به راحتی و با سرعت ردیابی کنند. علاوه بر این، استفاده از رمزگذاری در درگاه­های روی صفحه پچ، مانند جک­های رنگی مختلف میتواند امکان مدیریت و ایجاد تغییرات را به راحتی ایجاد می­کند. وظیفه ی این نوع رمزگذاری مشخص کردن نقش یا عملکرد یک کابل یا یک نوع اتصال است.

توضیحات	نوع	رنگ
دستگاه به دستگاه در شبکه LAN/SAN	فیبر OM3	آبی[1]
دستگاه به دستگاه برای مسافت های طولانی در شبکه LAN/SAN	SMF	زرد
اتصال دستگاه به دستگاه در شبکه LAN/SAN	فیبر OM1 or OM2	نارنجی
اتصال دستگاه به دستگاه در شبکه LAN	کابل مسی	آبی
اتصال هاست KVM  به سوییچ KVM اتصال سوییچ KVM  به سوییچ شبکه LAN و اتصال سوییچ KVM  به سوییچ KVM	کابل مسی	سبز
هاست سریال به سرور ترمینال ترمینال سرور به سوییچ شبکه LAN	کابل مسی	زرد
کابل به برق به سوییچ LAN	کابل مسی	سفید

  توجه: طرح رنگ بستگی به سازنده کابل و برنامه کدگذاری رنگ شما دارد. اگر برای مشخص کردن کارکردها یا اتصالات کابل از رنگ ها استفاده می کنید ، حتماً افزونگی ایجاد کنید تا افراد مبتلا به کوری رنگ یا نقص بینایی رنگ را در خود جای دهند. در استاندارد TIA-606-C سیستم­های مدیریتی برای زیرساخت­های ارتباطی درون یک ساختمان از جمله ساختمان­های تجاری صنعتی، مسکونی و مراکز داده و بین ساختمان­ها را مشخص میکند. این زیرساخت­ها در ابعادی متفاوت ارائه می­گردد. استفاده از این استاندارد این امکان را فراهم می­کند.

لیبل گذاری تجهیزات و رک ها

استاندارد لیبل گذاری تجهیزات درون دیتاسنتر باعث بهبود عملکرد شما در کلیه مراحل نصب و برچسب زدن شده و این روند را اصلاح می­کند، همچنین زمان صرف شده برای ایجاد برچسب را کاهش می­دهد. برچسب زدن می­تواند به طور واضح تمام مولفه های سیستم کابل کشی ساخت یافته از جمله قفسه، کابل، پانل و پریز را شناسایی کند. استاندارد برچسب گذاری ANSI / TIA 606-B مشخصات واضحی را برای برچسب گذاری زیرساخت­ها و شناسایی کابل­ها، قفسه­ها، پانل­های برقی و سفارشی، پانل پچ و بلوک­های پانچ را ارائه می­دهد. بهتر است هر دو سر کابل با برچسب­های یکسان برچسب گذاری شوند. شناسایی صحیح کابل­ها مطابق با استاندارد TIA-606-C انجام می­گردد. در این استاندارد مؤلفه هایی معرفی می­گردند که باید با شناسه های مناسب برچسب گذاری شوند، این مؤلفه­ها عبارتند از:

• گذرگاه­ها
• پریزهای برق
• پچ پنل
• رک­ها
• پورت­ها
• ترمینال ارتباطی زمینی
• کابل­کشی
• دودکش­های آتش­نشانی
• فضای­های ارتباطی در دیتاسنتر
• اتاق­های دیتاسنتر

این  لیبل گذاری با توجه به جداولی همانند جدول آورده شده در تصویر ذیل مطابق با استانداردهای رسمی در این حوزه ارائه می­گردد.

ویژگی­های برچسب­ها

• جنس برچسب­های انتخابی باید ضد آب و مقاوم در برابر پارگی و خراش باشند و به مرور زمان چسبیده بمانند. جوهر مورد استفاده در آن باید به گونه ای باشد که به مرور زمان و حتی در شرایط دشوار نیز خوانا بماند.
• ماده انتخاب شده برای ساخت آن­ها باید مناسب و مخصوص برنامه و محیط خاص پروژه باشد.
• اندازه­ فونت و رنگ­های به کار برده در آن باید به گونه ای باشد که بتواند به آسانی خوانده شود.

استفاده از کد­های رنگی برای کابل­ها میتواند موجب شناسایی سریع­تر بصری گردد. از این طریق به راحتی مفاهیم کاربرد کابل­ها و نحوه اتصال آن­ها به صفحه یا شبکه را مشخص می­کند. برچسب­های رنگی متنوع بوده و نصب تغییر آن ساده تر از استفاده از کابل­های رنگی می­باشد. به جدول علائم اختصاصی در لیبل گذاری مسیر کابل، مکان و دستگاه ها در زیر توجه نمایید.

شناسه گذاری پچ پنل

برای شماره گذاری پچ پنل­ها میتوان از طریق فرمول FS.R#-R استاندارد استفاده نمود. در این فرمول میتوان مشخص نمود که رک­یونیت[1] که پچ پنل روی آن قرارگرفته است برای مثال میتوان کد 5A.R3-32 را در نظر گرفت. این کد نشان دهنده جایگاه پچ پنل بوده که در این مثال پچ پنل در­ طبقه پنجم، اتاق A، رک شماره 3 و یونیت 32 می­باشد. برای مشخص کردن مکان دقیق­تر کابل نام­گذاری شده میتوان پیش از شماره یونیت از حروف F و R به معنای Front وRear استفاده کرد. برای مثال در صورتی که کد آورده شده مربوط به جلوی پچ­پنل شماره 32 بود، کد حاصل به شکل 5A.R3-F32  نام­گذاری می­شود.     در متن رسمی استاندارد آمده است که در یک پچ پنل معمولی و شناسه و پورت آن به صورت زیر خواهد بود. برای مثال کد 1A.AD02-40:02  را در نظر بگیرید.

• 1A : طبقه اول اتاق A
• AD02 : اشاره به محل شبکه در مرکزداده برای یک رک خاص
• -40 : این شماره نشان دهنده یونیتی میباشد که پچ پنل در آن قرار گرفته است. لازم به ذکر است که این شماره گذاری یونیت ها از پایین به بالا انجام شده است.
• :02 نشان دهنده شماره پورت­های موجود در پچ­پنل می­باشد.

 

شناسه گذاری پورت­ها

یک شناسه پورت معمولی در مجموعه ای از شش پورت در پچ­پنل به صورت زیر مشخص می­شود: در این مثال دیده میشود که در بخش اول که نزدیک­ترین بخش به پورت اول است ابتدا شناسه رک سپس تعداد یونیت­های موجود درآن نوشته است. سپس تعداد پورت­های این دسته گفته شده است که از 01 تا 06 را شامل می­شود. این بخش شامل اطلاعات مبدا میباشد، سپس در بخش دوم آن اطلاعات مقصد نوشته شده است. این نوع شناسه گذاری را میتوان به عنوان مجموعه ای از شش پورت تعبیر کرد که در یک پانل برای مثال 35 پورتی قراردارد. شماره قفسه از پایین به بالای کابینت در نظر گرفته می­شود.  

شناسه گذاری کابل­ها

در این استاندارد ارتباطات از مرکز داده تا محل دسترسی ردیابی می­شود. باید توجه داشت شناسه های تولید شده باید در هر دو انتهای کابل نصب گردد. وابسته به محل قرارگیری شناسه­ها و نوع کلاسی که در آن مورد استفاده قرار می­گیرد، اطلاعاتی که در شناسه درج می­شود، متغیر خواهد بود.    

نتیجه

استفاده از کدگذاری رنگ یا برچسب­گذاری بهترین روش برای شناسایی کابل ها در یک قفسه است. آنها به منظور کمک به شما در شناسایی سریع کابل در هنگام بروز مشکل یا به روزرسانی شبکه ، بسیار مهم هستند.   ________________________________________________________________________________    

منابع

• American National Standards Institute (ANSI)
• ITU-T 1203 TELECOMMUNICATION STANDARDIZATION SECTOR OF ITU
• Telecommunications Industry Association (TIA)
• Electronic Industries Alliance (EIA)
• Electronic Components Industry Association (ECIA)
• International Organization for Standardization (ISO)
• International Electro Technical Commission (IEC)
• ANSI/TIA-606-B / ANSI/TIA-606-C

​